Seninle şöyle oturup, iki kelam edemedik baba..
Otuz beş yıl geçti gözümden, biz hiç dertleşemedik..
Doğduğum günü hatırlıyor musun ?
Kucağına almıştın sanırım beni,
Yanağımı koklamıştın,
Üşümeyim diye sıkı sıkı sarılmıştın,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan