Onca kaygıyı göğüslerken
Yaşadığımı görüyorsun
Gözlerine hapsolmayı bekledikçe
Azalıyorum kendimden içten içe
Tarifsiz bir neşeyle adım atıyorum
Her yeni güne her güzelliğe
İçimde bir sızı
Taşarken geçmiş üfürmeleriyle
Kendi kabına sığmadıkça
Yeni bir sayfa aralanıyor
Tutunmak istedikçe
Gözlerin uzaklara dalıyor
İzahı yoktur bazı şeylerin. Bulanık görünmüş olsa bile yaşanır. Arkasında herhangi bir sebep aranmaz. Devriktir cümleler ve tam açıklaması yapılamaz. Yaşanması gerekir ve yaşanır.
Bu kendimden son gidişim
Gel deme artık gittiğim uzaklıklardan
Olurda dayanamam gözlerinin çekimine
Son olsun bu
Sesimin içine çekilişi
Sessizliği giyinen gece gibi
Sonra hayatın perdeleri açılır
Bilinmezlik duvarlarının yıkıldığı
Yeni bir yaşamın önüne serilişiyle
Sonra güneş bir başka doğar
Katran karası gecelerin ardından
Sonra
Deli gibi içmek, kendimden geçmek istedim
Olmadı. Yapamadım
Bilinçaltına yerleşik tetiklerin çekilmesiyle irkildim
Şiir mızrakları saplanıyordu
Gözleri sel olup akarken
Sonsuz aşk yoktu onsuz yaşanırken
Şiirlere dökülen onca sözcük dizini
Boşluğa düşmüş dilsiz hayaller
Gerçeğinden uzak bir kadın ağlaması
Çekimine düşülen ıssız yalnızlığı
Çocukluğumun elleriyle
Boğazlıyorken kendimi
Gecenin bıçaklanan yüzüne
Vurur sarıçiçek
Boş kalır kadehin sorgusu
Yalnızlığa dokunur ay tek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!