Ben her düşüşümde hatırlayayım;
Dünyada en çok senin sevgindi şifa olan, babacığım.
Bir dua gibi, bir nefes gibi hep var ol,
Eksilmesin kalbimde o güvenin.
Beni sen sev babacığım; sakın vazgeçme olur mu
Olur da bir gün vazgeçersen
🌒 “Bir Su Gibi”
Bazen duruyorum,
göğsümde eski bir rüzgârın sesiyle.
Adını anmadan çağırıyorum seni,
bir su gibi sessiz,çaresiz
🍂 Eğer Gelseydin
Bazen sessizlikten bir yol açıyorum,
senin sesine varır mı bilmeden.
zaman ince bir kül gibi dökülüyor her an
biraz daha eksilerek içimden.
İçimde bir çocuk var hâlâ,
elleriyle ışığı tutmaya çalışır
her defasında biraz daha kırılır,
ama yine de gülümser gölgelerin içinde.
Bazen sessizliğime saklanır,
🪷NASILSIN?🪷
Nasılsın bu aralar?
İçindeki çıkmaz sokaklarda mısın hâlâ?
Kendinde çok, medet umduğunda yok musun?
Yoksa kuytu köşende sessiz bir ok musun?
Biliyorum, her gidiş bir yara bırakır insanda,
sessizce kanar, ama öğretir sabrı
Ve her dönüş biraz daha uzak artık
Zaman çarmıha gerer vuslatı,
solar bahtı
Seni sevmek…
Zamanın üstüne eğilmek gibi
her günü bin yıl taşımak omuzlarında,
sessiz, ama delice bir sabırla.
Seni sevmek,
Dışıma baharı giydirip gülümserken ben,
içimde dondu bin kış, sessiz, derinden.
Sözcüklerim susup kalbime gömüldü,
Acıyı sessizlikle giyindim her sabah yeniden..
Hayat dediğin hem siyahtır hem beyaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!