Acı haberleri alınca,
Yüreklere kor ateş düştü,
İzmir’in imbatı kollarımızdan,
Otuz üç melekle yaktı geçti,
İzmir’in yüreğini deldi geçti.
Hüznün gölgesi düştüğünde
Umudun rengine,
Mavi bir hüzün çöker gözlerime,
Gülüşüm silinince yüzümde
Dudaklarımda biriktirdiğim sözlerim,
Mısralara yağar gecenin sinsi gülüşün ile
En çok gözlerim özledi seni…
Daha göz bebeklerine bakmadan,
İçinde kaybolmayı özledi
....ve gözlerimizin sarmaşık misali
Birbirine kenetlenip öylece kalmayı.
Uçsuz bucaksız uçurumlara
Bu zifiri karanlık ve gece,
Bu soğuk dokunuşudur gecenin zihnime,
Henüz yazılmamış,
Henüz yaşanmamış,
Tan vaktinde doğacak güzel günlere gebe,
Zaman akıp giderken gözlerimden,
Acının öyküsüdür avuçlarımdan süzülen,
Hüzün yağarken kalbimin en kuytusuna,
Firar ettim zifiri geçmişten,
Hayallerimi emanet edip düşlerime,
Yine bahar geldi mavi sevdam,
Ağaçlar çiçek açtı sen hala gelmedin.
Gecelerimin şafağı bitti,
Ömrüm geçti, sen hala gelmedin.
Bir düşü kovalarken geçmiş zaman,
Saçlarıma aklar düşmüş az önce gördüm,
Hangi kömür ısıtabilir
Yüreği sevgiyle atan bir evladın mutsuzluğunu
Elimden tutarak gezdiğimiz parklar
Anlatabilir mi babasızlığımı
Kara elmas demişler felaketin adını
Kalbim;
Bir değirmen,
Acılarını öğütüp tuz buz olan dünyamı un ufak eden
Aklım;
Firarı bir mahkûm gibi,
Yaşam doludizgin koşarken yarınlara,
Hayatın çelmesi dolanmış ayaklarıma,
Yarınlara bakarken gözlerim umutla,
Buğulu gözyaşlarım yansır aynalara.
Bu bakan gözler benim mi?
Hayat bir esintiden ibaretse eğer,
Bilmezdim rüzgârların bu denli şefkatli
Bu denli yırtıcı,
Ve bu denli acı olduğunu
İçinde buram buram dostluk koktuğunu
Bazen güldüren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!