Geceydi veda anımda.
Günyüzü hala saklıydı, ben hazırken yolculuğa.
Hüzünler, isyanlar uçururken zamanı,
güneş de bir garip, kirli doğdu karanlıklara...
.
Tüm doğa ayakta; telaş, heyecan içinde,
veda resm ediyordu, kendi renklerinde gönlüme...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
