Ayrılanlar için.. Şiiri - Zeynep Ergün

Kapı eşiğindeydi topladığı bavullar..
Saniyeler önce,
Vurup kapıyı gitti kadın..
An kadar yakın..

Suskunluk, tokat gibi yapışıyordu yüzüne adamın..
Soruyordu,
Cehennem ne tarafına kalıyor yalnızlığın..?

*****

Şimdi, kadınlar geçecek sokak aralarından
Hepsi ona benzeyecek..
Onun ki gibi mavi gözleriyle,
Onun gibi bakmayan kadınlar belirecek..

Soğuyacak yatak
Uzayacak gece..

Derman olmayacak dost sohbetleri
Akıp geçmeyecek zaman, pili bitmiş sanki..

Fotoğraflar rast gelecek çekmece aralarında,
Kesilecek nefes..
Deprem misali, yıkıp geçecek..

Kapı hiç çalmayacak oysa
Telefonlar susacak..

Her şarkı sizi anlatacak sanki
Gelmişine geçmişine sövülecek..
Kim bilir kaç şişe devrilecek..

Başka adamlar gelecek akla,
Ten mesafesinde kadına..
Yaşamak yada ölmek..
Farksız olacak o anda..

Sonra yeminler edilecek öfkeyle
Soğuk ve yabancı bedenleriyle,
Sevişilecek kadınların..

Her gülüş maske gibi yapışacak yüze..
Her gece başka işkence..

********

Gidenler pişman,
Kalanlar üzgün belki ama..
Kapanan hiçbir kapı öyle deli çınlamayacak kulaklarda..
Ve hiçbir sevdalı unutmayacak unutanları.. Asırlarca..
Ayrılıklar dahil olsa da sevdaya..