Seyyah gibi gezdim dâim cihânı
Görmedi gözüm ne handan ne canânı
Nihayet Rabbimin lütfu- ihsânı
Tâ ezelden yazmış Mevlâm fermânı.
Gördüm bir dilber, dolunay nur yüzlü
Sevgi dolu, samimi, tatlı sözlü
***
Dedim:
Mah cemâlin yaktı sînemi, dîdemi
Bu asîl tavır sadece sende mi ?
Siyah saçların çıkmış kâkülünden
Ey güzel rahşan ! Menbâı sende mi ?
***
Kalpten kalbe bağlanan muhabbet midir ?
Ey güzel dilâra ! İsminiz nedir?
Kısık sesle, mahcup bir edayla dedi:
-AYNUR !
Dedim:
İsminiz çok güzel, anlamlı, duygulandım.
İrticâlen dedi:
Ben temiz kalpli, hem şirin hem nârin.
Sen bir şairsin, kalp avcısı ŞAHİN !
Dedim:
Kıyafetiniz çok sade ve zarif.
Dedi:
Zevk-i selîm!
Dedim:
Tevâfuk oldu tanışmamız.
Dedi:
Akl-ı selîm!
Dedim:
En önemli meziyetin ?
Dedi:
Kalb-i selîm!
***
Hemence bir ok attım kalbine
Tam on ikiden vurdum gönül teline
***
Dedim:
Gönlümün kapısını açtım sana
Elini ver bana SULTÂNIM !
Dedi:
Mutlu bir hayat yaşamaya
Evet! Evet! derim HÜNKÂRIM !
Şahin KARATAŞ
16 Eylül 2025
NOT: Mutlu evliliğimizin 52. yılı anısına…
Kayıt Tarihi : 18.8.2025 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!