Beş Çiçek Şiiri - Alan Adam

Gamzeli yüzünde yanık izi var,
Yüreğinde hüzün sanki sonbahar.
Ta Kuzey Kutbun'dan, Aynteb'e kadar,
İlmek ilmek bir yol dokudu biri.

Kalbinden sıcacık, esti bir rüzgar,
Kuruldu köprüler; yıkıldı duvar.
Gönül sarayının, sahibi mimar,
Yolladı güneyden, son selamını.

Beş çiçek koynunda, başında bir taç,
Lavanta yüreği; toprağı kıraç,
İsa’nın çarmıha, gerildiği haç,
Sanki omuzunda; yorgun yüreği.

İncecik bir ruhla, menekşe gözler,
Taşlaşmış sineyi, bir anda közler,
Ezilmiş sevdalar; umutlu sözler,
Dengim hatırlatır; beş vakit bana❣️☀️❣️☀️❣️