Yaslandığım duvarın izini taşıyorum şimdilerde
Sırtımda soğuk bir beton huzursuzluğu
İçim ürperiyor...
Aynı değil sanki bu ötüşler,rengarenk açışlar,düşlere kaçışlar.
Yaslandığım duvarın ekseninde sıkışık gibi ruhum
Alamıyor manyetiğine iklimin sıcağı
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
ne çok değişti her şey
aynaya bakınca şüphe duyar olduk
tebriklerle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta