İnançlarım, fikrimden
Kaç aydınlık var heybemde?
Karanlıklar dünyasında
Gece, gündüz, sıralanır ardınca
Geçmiş zamandan kalan
Aynadaki izlerim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
inançlar
artık heybeleri doldurmuyor
yok olup giden alışkanlıklar
boş bir camdan bakar gibi
ardını gösterir
pişmanlık ve özlemdir hep aynadaki yüzümüz
selam ve saygıyla Üstadım
Bu derin ve düşündürücü şiir için üstadımı yürekten tebrik ediyorum. **Gerçeğin katmanları, zamanın izleri ve bilginin dönüşümü** üzerine dokunmuş bu dizeler, okuru hem zihinsel hem de duygusal bir yolculuğa çıkarıyor. Tabuların yıkılması, doğruların zamanla sorgulanması gibi temalar, ince bir zekâ ve derin bir kavrayışla işlenmiş. Şairin kalemi her daim aydınlık yollarda olsun; **bu şiir, hayatın ve düşüncenin derinliklerine ışık tutan nadide bir eser**.
Selam ve saygılarımla!
Her şeyin izi kalması çok doğal diyor şair bence de kutluyorum hocam
Kalır elbet
İz, arkada...
Aynada sadece "an"
Bildiğim...
Takılıp kalmamalı ona da...
Tebrikler Mehmet Bey.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta