En kalın duvarını ördü en sonunda
Yoğun bir sis başladı yüreğinin ucunda
Yavaş yavaş kayboluyordu hisler
Sadece gönlünü değil gözünü de örttü sisler
İşte o zaman insan yüzüne bakan bir ayna buldu
Kendine kendince bakmanın kendine faydasını bilmiyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta