Aşıkmışsın, güya bana.
Anlatıp duruyormuşsun,ona buna.
Kaç yıl önce, kim bilir ne zaman, nerede?
Merhaba, demişim gülerek sana.
Yapma, ayıp oluyor ama!
Dudağından düşmeyen, bir şarkıymış.
“Biz ayrılamayız”
Ne zaman, bilmem hangi yerde.
Farkında olmadan, raslaşmışız birkaç kere.
Yapma, ayıp oluyor ama!
Kırmızı gülleri, severmişsin.
Yıllarca açmayan, gonca gülün benmişim.
Bilmem, hangi yerde, kırmızı gül koklarken görmüşsün.
Yapma, ayıp oluyor ama!
Çiçekli bahçelerde,
Yudum yudum içtiğin kadehlerde,
Dans edermiş hayalim, sence.
Bilmem, hangi yerde oturmuşuz beraberce.
Unutamamışsın senelerce.
Bu kadar felsefe, yeter bence.
Yapma, ayıp oluyor ama!
25. ARALIK. 1990.ANKARA
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 25.11.2008 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu, benim başımdan geçen garib bir olayın mini öyküsü. bazen olur hepimize. yıllar önce, bir dostum gelip, sen de farkındaymışsın deyince, ona; sen keçileri mi kaçırdın? demiştim. ve bir gün oturup bu şiiri yazdım.

anlatıma uymuş.
Selamlar efendim.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (10)