Aydın Ahmet Şiirleri - Şair Aydın Ahmet

Seni seviyorum deyip yüzüme
Tutkulu bir aşkla bakma istersen
Sonsuz bir sevgiyle böyle gözüme
Dikip çivi gibi çakma istersen

Ne sevdim diyorsun ne seviyorsun

İki tren gibi ömür yolunda
Bir anlık yan yana durup da gittik
Biz iki yabancı olduk sonunda
Başka peronlarda paslanıp bittik

Herkes bir şeyini unutup gitti

Bir gün tüm geçmişi hatırlamazsam
Sebebi ne diye kendine bir sor
Halime ardımdan dönüp bakarsan
Sebebi ne diye kendine bir sor

Ardından bir ağıt yakarsan aşkın

Kaç bahar bekledim bana ne verdi
Benimle birlikte ağlıyor mazi
Ömrümü harcadı yoluna serdi
Benimle birlikte ağlıyor mazi

Gururum, onurum hepsini kırdım

Sana bir kaç sözüm var darılma sakın bana
Aldanırsın aşkına,yanarsın birgün ona
Herşey gerçek olur da aklın gelir başına
Sevilmeden o kıza gönül verme arkadaş

Birzaman ben de sevdim delicesine onu

İçimde bir ses var duyamıyorum
Sanki bana sevme diyecek gibi
Artık bu dünyayı sevemiyorum
Sanki bana öldün! ! diyecek gibi

Kaç bahar bekledim onu boşuna

Bilmem hangi semtte, hangi mahalle
Kimse bilmez onun gizli izleri
Geçtiği yollarda bir tutam gülle
Beklesem nafile, görmez gözleri

Bazen bir kelamı katıkla yenmez

Koşturdum peşinden bir ömür boyu
Herşeyi anladım fakat geç kaldım
Benden saklasan da sevmiştin onu
Herşeyi anladım fakat geç kaldım

Sonunda bu aşkı bitirecektin

Kudurdu hasmından ikiyüzlü garp
Kâh kalleşlik yaptı, kâh işkence, darp
Sular çalkalandı, yakındadır harp
Uyan ey milletim bunlar oyundur
Avrupa dediğin büyük haindir

Dar günlere, zor günlere inat
Buğulu bir ekmeğin kokusu kadar sıcak
Maden işçileriydi hepsi, emeğe tutsak
Ve hasrettiler güneşe
Bir soğanı böler gibiydi emekleri
Yumruklaya yumruklaya