Ayça Öztorun Şiirleri - Şair Ayça Öztorun

Yalan da olmayacaktı içimizde yılanda

Meğerse çok zormuş insan olmak
bu zamanda

İnsana verilirken emek

Uçurtmamın kanadına saklayın beni
savaşın olmadığı ülkelere süzülsün
göçmen kuşlar gibi uçarken semalarda
beni çocukların ölmediği bir yere götürsün...

Varıp gidek doru atım Kozan Dağına,

Sözüm var benim bey toprağına

Kimsesizliğimin adıdır senin yokluğun

Yokluğun karanlık gece sanki

Bakarım dünyaya içim yanar
Dilimiz susmuş kulaklar sağır
Anladım ki biz susacağız
Ve hortlayacak savaşlar

Yaptıklarımdan pişman
olmadım hiç diyor
saçma...
Pişmanlıkları yaptıklarından
çok daha fazla...
Adabı muhaşeretten

Herkese güvenmek olmaz
güvenmekte bir yere kadar
bazı insan yapacağı iyiliği
dürüst olduğu için değil

Haberin var mı senin
Yüreğime kar yağmış
Fırtına bana değmiş
Güneş duymuş ağlamış

Küçük bir kız çocuğu

Kederim hasretindi
Yaptıkların gidiyorken ağırıma
Acı sözler can yaksa da
Ciğer dedim hasret indi bağrıma...

Artık hasrettir sevdamız
Şimdi çaresiz çarpıyorken yüreğim
Gelmez artık elimden bir şey
Hoşça kalasın sevgilim…