Arş-ı alâyı da sardı, saracak hep bu ezan sesi;
Yerinmek yok gayrı sevin, diyar-ı küfür tutsun yası.
Az mı bekledik? Şükür! Kalmadı pas gönülde, siline.
Sen ki Ayasofya-i Kebir’sin, bu hep böyle biline.
O dört minare niye dikildi, gafiller süs mü sandılar?
Fethin aslanları ki birer Fatih Sultan Mehmet Han’dılar.
Yiğit biter mi sandın? Burası Anadolu, Türk’ün yurdu;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta