-I-
Oturmuş, kendimi arıyorum odanın ortasında.Pencereden sarkan şehrin
eğreti görüntüsünde ayak izlerimi, rüzgarın garip uğultusunda kim bilir kaç zaman öncesi yitirdiğim sesimi ve kirli sokak lambalarının altında usulca kaybolup giden gölgemi.
Uyku tutmaz geceler birikiyor yastığımın ucunda…Zaman mı öldürüyorum
yoksa ıssızlığın haykıran çığlığında zamansız ölümlere mi savruluyorum belli değil.Asırlık savaşlardan çıkmışçasına yorgunum.Her hamlede bedenimden
