Balkondaki çiçeklerimin üzerine birazdan
Karanlık inecek
Gecenin hüznü nazlı nazlı yaklaşacak yanına
Göremeyeceğim renklerini sardunyaların
Hepsi siyaha bürünecek, sarısı beyazı, kırmızı
Hepsi aynı renk.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Yalnızlığın rengi hep aynıdır zaten... 'Gri... Hem de koyuya çalan bir gri...'
Oldukça derin bir iç hesaplaşma... 'u/mutsuzlukların' üzerine perdeleri çekerek...
Etkiliydi Müjgan Hanım. Kutlarım şiiri ve sizi...
Masada duran muma takılacak gözlerim
Fersiz sönmek üzere.
Ay’ın önünde kümelenmiş yine bulutlar
Yıldızlar yok
Dileklerimi erteleyeceğim başka gecelere.
çok güzel bir şiirdi.
yüreğinize sağlık.
tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta