“Seçmece bunlar! “ denilerek sunulan mor şuruplarla beslediler bizi
Adım adım yaklaştık alevlere
Apansız gelecek reform bekledik rönasans devriminde
Âteşe kan bulaştırırken tohumlar ekiliyordu bilmediğimiz gezegenlere
Hasat mevsiminde, mağara sessizliğinde, şaşmaz bir kesinlikle
Sivri uçlu gülüşler savruluyordu ölümün gözbebeklerine
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
