“Seçmece bunlar! “ denilerek sunulan mor şuruplarla beslediler bizi
Adım adım yaklaştık alevlere
Apansız gelecek reform bekledik rönasans devriminde
Âteşe kan bulaştırırken tohumlar ekiliyordu bilmediğimiz gezegenlere
Hasat mevsiminde, mağara sessizliğinde, şaşmaz bir kesinlikle
Sivri uçlu gülüşler savruluyordu ölümün gözbebeklerine
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
