Dumanlı loş odam,
Cılız bir mum ışığı,
Parmağımda yanıp tükenmiş
Tütmeyen bilmem kaçıncı duman,
Önümde kağıt, kalem...
Bir şeyler yazmışım:
Sessizliğin sesi değil, sesin sessizliği.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
