Yürekte yolculuk başlar, sensiz hayale
Gün ışığı söner, ay düşer yalnız eşkâle
Kanım damlar ellerinde ağlayan gözlere
Gül kurudu elimde, düştüm yaban ellere
Sinemde söndün kül oldun harlı ateşlere
Kar oldun yağdın baharda açan çiçeklere
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
