Ay, buluta saklandı...
Kapkara bulutlara...
Utandı...
Utandı, ama kendinden değil,
Onu, sevdiği için utandı...
Utandı duyduğu sözlerden...
Soldu... Soldu....Rengi kalmadı...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




vallahi billahi yine benim ruh halim...
canım benim yaa...sanki beni yazıyorsun...
muhteşemdi can...
Topladı anılarını bir bir,
Usul usul, tek tek öperek...
Yüzüne sürerek...
Sakladı gizlice...
Seslendi,
Dilinden usulca düştü adı;
İki hece...
Gel! Dedi, elini uzattı, şefkâtle gece,
Koştu, sığındı karanlıklara...
Yüzünü gömdü acıyla,
Saklandı, kapkara bulutlara...
söylenecek kelinmeler durdu dilimde benimde
okunası harika bir şiirle buluştum sevgili halenur kalemin hep yazsın ..sevgiyle..
müzeyyen başkır
Yüreğinize sağlık güzel bir eser.Kaleminiz daim olsun.
ÇOK GÜZELDİ, TEBRİKLER!
aynen benim ruh halim yineeee :)))
canımsın benim...
biz birbirimize mi benziyoruz ne_ :)
müthiş bir hayal gücü.
doğa sevgisi,insan yüreğinin derinlerden gelen benzeşmeleriyle anlamı anlatımı ile çok güzel bir şiir olmuş
kutlarım.
HAREKETLİ ANLATIMINIZLA BETİMLEMELERİNİZ GÜZEL BİR BİRLİKTELİK OLUŞURMUŞ.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta