Avni Temiz Şiirleri - Şair Avni Temiz

Sende düşer isen aşkın narına,
Bu ateş senide yaksın be gülüm,
Gözlerin ümitle baksın yarına,
Gönülden gönül’e aksın be gülüm..

Neden, aşkların hep, hicrandır sonu,

Toz kondurmam sana, çekip gitsen de;
Bir bahane bulur, aklarım seni.
Unut artık beni, sevme desen de;
Kalbimin içinde saklarım seni.

Seneler geçince kayboldu izin,

Ben sevdayı tattım gençlik çağında
Yandım yüreğimin kızgın yağında
Seni sakladığım gönül bağında
Yapraklar sallandı, kuşlar ağladı

Nasıl istiyordum bilsen eşime

Bir bak kaç yıl geçti unutamadım
Ben seni sevdiğim ben seni asla
Seni düşünmeden geçmedi anım
Ben seni sevdiğim ben seni asla

Yağmurlar yağdıkça serinliyorum

Seviyorum dedim kıyamet koptu,
Depremin sebebi ben miyim yoksa?
Yağmurlar yağınca rahmet diyorlar
Sellerin sebebi ben miyim yoksa?

Aşkından vazgeçme boransa, karsa,

Sevda olup yüreğe ak
Aslı için Kerem’i yak
Aşkım ile şu gönlün bak
Yanar bir gün yanar gülüm.

Aklın bu işte karışık

Vermiyorsan aşka değer,
Sevsen de bir sevmesen de.
Olmuyorsan mutlu eğer,
Görsen de bir görmesen de..

Sevenler başımın tacı,

Sevdanın elinde oldum oyuncak
İster oyna benle, istersen bırak,
İstersen gönlüme girip de bir bak,
Yaktığın ateşte gör beni hele..

Bu gönül gönlünü zincire vursa

İlçesi yedidir, plaka sekiz,
Çoruh’a yapılan barajda dokuz,
Bir başka oluyor ilkbahar ve güz,
Güzleri güzeldir bizim Artvin'in..

Hopa da Hemşinli, Borçka da gürcü,

Ne güzel günlerdi Lise yılları,
O günler gözümün önünden gitmez.
Günde iki defa gezdim yolları,
Benim bu sevdam burada bitmez..

Sevmenin en güzel yaş ve yeriydi,