Avni Temiz Şiirleri - Şair Avni Temiz

Boz bulanık seller gibi
Akıp gider ömür işte.
Daldan kopan güller gibi
Solup gider ömür işte.

Sanki dipsiz kuyu gibi,

Kul'a kul olmayan, Allah'a tapan
Doğru yoldan kolay olmuyor sapan
Ata sporunu kar üstü yapan
Yiğitlerin yetiştiği yerdenim

Dağın zirvesinde karları görüp

Beni yüreğimden her an yakan o,
Sım sıcak duyguyla kalbe akan o,
Tatlı tatlı, masum masum bakan, o
Güzel gözlerine kandım bir kere.

Akıl kalmaz seviyorsan ser’inde,

Öyle zor ki aşkı anlatmak sana,
Gerçekten seversen beni anlarsın.
Belki gülüyorsun içinden bana,
Divane olursan beni anlarsın..

Bu öyle bir şey ki elinde değil,

Sırtını dönüp de terk edip gitme
Gideceğin yere beni de götür.
İstemem, sakın ha veda da etme
Gideceğin yere beni de götür.

Zor mudur seveni sevmesi söyle,

Derdime derman derken, çile oldun önümde,
Gönlüme düşen kor'dun, kalbimde saklı sevdim.
Seninle yürüseydik, mutluluğun yolunda,
Heves gibi mi sandın; ben seni farklı sevdim.

İstemeyince bittim, büküp boynumu gittim,

Madem gideceksin terk edip beni,
Unutmak istemem bir anda seni,
İster eski olsun, isterse yeni,
Ne olur sadece bir resim bırak..

İster benzini dök, ister kibrit çak,

Aşkını kalbimde paylaşıyorum,
Doksan senin olsun, on bana yeter.
Sanma ki seninle eğleşiyorum,
Yarın senin olsun, dün bana yeter.

Kalbim fırlar sanki seni görünce,

Beni unut, git diyorsun,
Gideyim de, söyle, nasıl?
Mutlulukta diliyorsun,
Olayımda, söyle, nasıl?

Bağa girdim, üzüm bitmiş,

Güller açar, bülbül öter
Güneş çıkar sen gelince
İçimdeki keder biter
Yüzüm güler sen gülünce

Görüyordum bahar yazda