Avni Temiz Şiirleri - Şair Avni Temiz

Gözlerim hayalini arıyor duvarda,
Kulaklarım o tatlı sesini,
Her an tenimde hissediyorum
Yaşam dolu nefesini..

Hep sarp kayalıklar sanki

Kapıldım gönül fendine,
Düşürdün sonra bendine,
Beni sevmeyi kendine,
Ar edene bağlanmışım..

Bağlandım da koptu bağı,

Sevda girdabına düştüğüm zaman
Seninle çağlayıp, senle dinseydim
Dertlerine ortak olurdum her an
Seninle ağlayıp, senle gülseydim

Bir ufak damlayım ben bu deryada

Kahrolurum "seni sevmiyorum" dersen,
Bana en acı sözdür, bunu söylersen,
Terk edipte beni bir gün gidersen,
Dönüp de arkandan bakmayacağım.

Ne kadar zorsa da senden ayrılmak,

Ne tarafa dönsem vurulacağım
Sevince yürekten, dostla arkadan
Demek ki her zaman kırılacağım
Sevince yürekten, dostla arkadan

Yüreğe kor düşer, ama üşürsün

Kırınca sen kalbimi etmiştim beddualar
İnsan canı yanınca edemez pek dualar.
Çabuk geçti mi sandın, günler, aylar, haftalar
Sensizken geçirdiğim yıllara sor söylesin.

Hep acılar içinde akıp gitti seneler

Çok kötü sözdür bence, düşünmeden söylenmiş,
Ya benim olacaksın, yada kara toprağın..
Kim demişse halt etmiş, sevmesini bilmemiş,
Yapraklarda solunca, düşer olur toprağın..

Sevmek fedakârlıktır, sevdiğin mutlu olsun,

Gitmene bir şartla izin veririm,
Kalbimden ismini silersen eğer..
Sana birde mutlu yaşam dilerim,
Gözümden cismini silersen eğer..

Gözümü kör etsen seni görürüm,

Mum bile yanmadan ışık vermiyor
Karanlık geceni aydın etmeye,
Arkadaşım üç ay bile yetiyor,
Kurduğun düzeni talan etmeye..

Ne çiçeğin kalır kendi diktiğin,

Bu kalbimi ağır ağır
Yakıp duran kordun işte,
Yaktın kavurdun yıllarca,
Ateş idin söndün işte..

Gâh ağladım gâhi güldüm,