Avni Temiz Şiirleri - Şair Avni Temiz

On yedi yaşımda badeni içip,
Güzeller içinde bir seni seçip,
Aşkıma karşılık vermeden geçip
Dünyayı başıma yıkan sevdiğim..

Başım duman duman, gözüm karaydı,

Dağlara sisler çöker, gönlümde özlemin var,
Yanımdasın hep benim, gezsem de diyar diyar,
Nasıl yaşarsın bilsen, sevdamın kafesinde,
Efkâr basar gönlümü, şu Efkâr Tepesinde.

Dağlardan süzülerek oturursun karşıma,

Gelirdim sabahtan yola düzülür
Sevinçten iki damla yaş süzülür
Seni üzgün görsem bende üzülür
Yürekten ağlardım biliyor musun?

Bu yalan dünyamın bitmez kahrıydın

Haykırdım sevdamı döktüm kaleme
Yürekte sen varken susmak zor imiş
Seni anlatırken her bir kelime
Yürekte sen varken susmak zor imiş

Nasıl anlatsam ki yetmiyor kelam

Ben senden öfke ve sitem beklerken,
Aklımı başımdan aldı sözlerin.
Kalbim heyecanla küt küt atarken,
İçime bir sevinç saldı sözlerin.

Yılların hasreti varken içimde,

Hüzünle arkadaş olmuş gözlerin
Sanki bir boşluğa bakar gibisin.
Ateşin işlemiş kanıma benim
Yıllardır kalbimi yakar gibisin.

Derdimin dermanı, sensin tabibi,

Bütün çiçeklere konsa
Bal yapmaz ki arı’m benim,
Ayrılık olmuş kaderim
Ağlamaktır kârım benim..

Değer verirsen sevgiye

Acı olur şu sevdanın badesi
Yar elinden içtiğinde anlarsın
Başını döndürür aşk pervanesi
Yar önünden geçtiğinde anlarsın

Yaşa hele yürek de esareti

Arzulama poh poh ile övgüyü
Biri yaran deştiğinde anlarsın
Gerçek dostu, arkadaşı, sevgiyi
Başın dara düştüğünde anlarsın

İlgilen hep dost, arkadaş derdiyle

Nasılda sevinmiştim, seninle konuştum ya,
Dünyalar benim sandım, bahar - yaz arasında.
Benim için kıymetli, özelsin diyordun ya,
Sanal da bile sildin, kaşla - göz arasında.

Ben duygulu adamım, duygularla yaşarım,