Avludaki Çocuk Şiiri - Mehmet Semercio

Avludaki Çocuk

Allaha şükür sağlığım iyi
Tek bir rahatsızlığım var
O da
Unutulmak

Bir zamanlar tanıdığın birileri tarafından
Unutulmak
Çok derin yara bırakıyor insanda

Ben de unutulmuşum çocukken
Bir cami avlusunda bulmuşlar beni
Unutanları tanıyorum
Sonradan buldum garibanları
Yedi çocuk içinde
Onlar da kendilerini unutmuşlar
Bense onları ara sıra unutabiliyordum
Unutmak zorunda kalıyordum

Yıllar sonra
Aynı mahalleye taşındım
Uzaktan seyrediyorum hâla yaşayanları
Dayanması çok zor
Bugün yarın kapılarına çalacağım gibi
Ben geldim derim
Ben
Ben
Ben avludaki çocuk

Eger bir gün kapınız çalınırsa
Dostça açın
Belki de
Avluda unutulan kardeşiniz gelmiştir
Kim bilir...