Avludaki Boşluk Şiiri - Seyrani Göl

Avluda sessizlik büyüyor,
bir zamanlar cıvıltılarla dolu yuvanın
şimdi yalnızca rüzgârla konuşması kaldı.

Boş avlunun köşesinde tüyler kalmış,
ince gagaların çıkardığı sesler
çoktan uzak mevsimlere karışmış.

Göçenlerin gölgesi
duvarlarda gezinirken
pencereler boşluğa bakıyor.

Bir yuva,
sahibini bekleyen
unutulmuş bir hikâye gibi
durgun ve ağır.

Geceler daha uzun,
yıldızlar bile daha uzak;
çünkü bilirim,
kanatların eksildiği yerde
zaman da üşür.
S.GÖL