Ruhumdaki kırık bir sandaldan bakıyoruz aşağıya, saçım vuruyor alnımın kıyısına
toplayıp şöyle bir hengameden kurtarırcasına atıyorum bazen sağa, bazen de sola
görüyorum kıyıya vuran biziz, oysa dünya dönüyor boylu boyunca
sektire sektire atıyorum içimdeki çakıl taşlarını, dönüyoruz koya.
Göl kıyısında yoktu Süreya zamanından kalma o güzel, iri memeli kadınlar
o ki bir şanstı, vardı elbet geride kalan geceler ve sabahlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
