Bir atım vardı, beyaz, doru, kır bir de yağız
Biner dört nala, bazen rahmana koşardım
İçim coşardı, uçardım bulutlarla yarışırdım
Bir yağmur başlardı, coşardım
Gözlerime yağmur dolardı
Gözlerimi kapardım, atıma güvenirdim
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta