Atıl Kesmen Şiirleri - Şair Atıl Kesmen

Beni
Gölgelerin kuytu sessizliğine bırakın
Rüzğarların iniltileri takılmasın peşime
Ateş olmuş resimler esir almasın beni
Dokunmayın
Sakın dokunmayın duygularıma

Yazık ettim,yazık ettim kendime
Sana aşık olup, seni sen'de sevmekle
Bakarmısın,bakarmısın
Bakıp'ta, bana acırmısın
Beni, ben'de yakan
Beni, ben'den alan

Düşmedi gönlün bir türlü düşmedi..
Sana baktıkça seni seven..
Aşk dolu aşk kokan gözlerime..
Sen..
Ağır kaldın bana bir tanem ağır kaldın..
Bu sevgide aşkınla ben'den geri kaldın.......

Gün gelir'de bir gün..
Gönül sayfanda..
Unutulmuş..
Bir tarafından yırtılmış..
Hatta..
Bir kıyısından solmuş..

SÜRGÜNDEYİM.

Güneşten ellerin deyse tenime
Yas tutar gözlerim yıllanmış gönlümde
Yangınlardayım, yangınlar patlıyor yüreğimde
Bak şu cepkensiz kalmış cennet halime

Yanmayan duman tütmeye mahküm kalmasın
Yazılmış olan
Binlerce cümledeki sevgi dolu altın kelimeler
Ağlamasın
Birbirine karışmasın
Çelikten yapılmış satırlar.....

Dermansız kaldım yıkıldıkça çöküyorum
Acılarımı ateş yaptım yalnız geziyorum
Ağlamak ne kelime sanki hıçkırıyorum
Bu dünyada acı çeken sadece benmi oluyorum

Dizlerim titriyor gözlerim görmüyor

Boşta gezen gözler görmek ister
Düşüncelerdeki sevgiyi içmek için
Dalgın dalgın bakan gözler
Görmek ister
Kendinde bilinmeyeni bilmek için...

Aşkımın yeşeren yaprakları arasında
Olmaz sana hiçbir zaman
Ne gam
Ne keder
Ne tasa
İnan buna inan son aşkım benim......

Yansımaların
Bedeli saplanır yüreğime
Gündüzler, beyazına suskun
Geceler,siyahtan çakıl taşı
Bin parça oluyor
Gözlerden