Atıl Kesmen Şiirleri - Şair Atıl Kesmen

Ağlayan kayalara tutunsam
Görülmez bir beden kopar tenimden
Çimenler terler
Mevsimler yorğun düşür
Günler aylar yıllar,tanımaz
Ezer ezer geçer beni.

Bu gece yılbaşı
Sıfırları, yok sayacak olursak
İki'lerin uzayıp gittiği
Dörtlerin ise, kaybolduğu bir gece

Düşüncelerim, sırt yükü

Ben.....Sen'den gidiyorum
Güneşin,yıldızların olmadığı
Bulutların,yağmurların kaybolduğu
Sevenlerin mutlu yaşadığı
Ölüp'te
Ölü'lerin bulunmadığı yerlere.......

Görülmez olurmu hissedilmez olurmu
Sevenlerin gözlerinden süzülüpte gelen
Mutluluk dolu sevgi bakışları
Özlem istek doludur onlar
Bu bakışlarda şekillenirsin
Onun doğrultusunda yürürsün

Gam keder düşmesin..
Bana bakan o güzel gözlerine...
Seninle tanışmak..
Seni...tanımak isterdim güzelim..
Bir güzel cümlede..
Bir tek sen olan kelimede....

Akşam oluyordu
Güneş boynunu bükmüş,
Yavaş yavaş karanlıklara kuçak açmış
Yıldızlar ise..
Merhaba demek üzere, son hazırlıklarını yapıyorlardı
Derdi, kederi sevinciyle

Bir dert
Ormanına düştüm
Önümü göremiyorum
Hangi ağaç duygularım
Hangi ağaç hislerim
İnanın

Sevgiyi tatıp koklamaksa,açan bir gül'de
Mutlu'luk
Saklı'dır gizli'dir
Uzun uzun öten,bülbül seslerinde...

Tanrım seni özenip özenip'te yaratmış
Gündüz ve gecelere dağıtmış
Sevgi hamuruyla yoğurmuş
İnsanlığa armağan etmiş........

Gönlünde durmadan yanan

Kızğın yaşam girdabının
Kanatlarıydı yüreğime çarpan
Ve beni benden alan
Beni ben de yakan
Güneşi toplasam avuçlarıma
Kavuruyordu gönül nefesimi