Atıl Kesmen Şiirleri - Şair Atıl Kesmen

Yaban ormanların da
Tek dalı kalmış ağaç gibi
Ne kadar yeşersem
O kadar gam giyiyordum
Bedelin okları
Yaşamın diğer dalları olmalıydı

Sevgini bir güneş gibi
Usanmadan
Yıllarca taşıdım avuçlarımda
Damladıkça, parmak aralarımdan
Kalp seslerime
Sen giriyordun her gün düşlerime

Denizlerle...
Gökmavisinin nasıl bakıştığını
Yağmurlarla...
Toprağın nasıl koklaştığını
Yıldızlarla...
Güneşin nasıl seviştiğini

Var oluşun çizğileri keser, hırsın duvarlarını
Kul yorğun,kelimeler sakılı, gözler kapalı
Gölğeler eler, basılan tozun yankısını
Kısırdır yaşam, çareler yakar çaresizlikleri

Düşüncelerime kümedir, gam kokan terim

Yumru yumru olmuş
Yaşadığımız dünya klasiğini düşündükçe
İçinden çıkamıyorum
Belki'de................ ben bilemiyorum
Ne gibi düşüncelerde yaşanıldığını,yaşlanıldığını
Ben'ce..yaşanılan düşüncelerin

Sen......
Beni seviyorsun
Bana bakan, nem tutmuş gözlerinden akan sevgin
Boşuna,sevgi şarkıları söylemiyor
Gözlerin nehir olmuş,ben akıyorum
Gönlünü sevgi ateşi sarmış,ben tütüyorum

Yaşam bazen
Dipsiz bir kuyu derinliği
Gömülür gönlüme
Sererim yaşam postumu önüme
Düşüncelerimi alırım ellerime
Gündüzlerimi bir bir feda ederim

Gündüzler karardı,güneşim kayboldu
Bir bulut'tur, tüm hislerimi sardı
Çakan şimşek
Düşen yıldırım
Gönlümü, yıldırım ateşi sardı

Bazen...
Toy sevgiler düşer
Yüreğimin bölünmüş karelerine
İstemesemde
Eser bu kasırğa bir yerlerime
İçime çeksem, bu anlamsız nefesi

Dün gece
İsmini
Yıldızlarla yazdım gökyüzüne
Gözlerimden akan yaşlar
Dudaklarımda
Sana olan özlemim ise