Âh kadın,
Ahların yeryüzündeki sırsız esrârı,
Gizlerinde kaybolan sarhoş menekşe düştü düşlerimden göğsümün yamaçlarına.
Parmaklarımın arasında durbakalım bir sevgi gibi çırpınan menekşeden, gözlerinden öperim şimdi sûretini.
Şimdi sen, gönlümden kazıdığım sırsız menekşem,
Şimdi sen, avuçlarımda gözlerinden öptüğüm çırpınan sevgim,
Grinin kollarında usulca Dante gelen bir sonsun,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta