Kırları gelincikler almış götürmüşlüğün
Ormanlar kıyısından yaz günlüklerine satır geçen
Müjdeli çizgiye deli
Adımları toprağa değen ince yolların sabahı akşama katarak
Değirmen dönmedeyse yemyeşil tepelerin yamacında
Ilgıt yeller
Ve gölgelerde gel otur çağıran sedirler gibi aşk halinde sefil
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta