İçimi kapkara hüzünler sarar,
Yokluğun ebedi, ölümü arar..
Dost yüzlü düşmanım kuyumu kazar.
Ölmek değil yaşamak benim inadım
Açılmaz toprağım saftır örtüsü
Kabulüdür gelenin yoktur türküsü
Bedenime açtığım hayal köprüsü
Halatı kopup parçalanır diye korkarım
İçimde ayazın buzlu cam kalbi
Dokunanı dondurur sevda yalanı
Bu candan bu beden çözülür sanma
Dilim mühürlü aşk diye ağlayan gözlerim
Bu gün doğan her çocuk meleğim olsa
Beni koruyup kanadım olsa
Uçmaya gücüm yok bedenim toprak
Bir çığlık verseler dünyayı saran
Haykırsam içimde hep neler varsa
Yok, olur bu dünya diye verilmez
Bu akıl başta mı o hiç bilinmez
Kulaklar sağır olmuş duymuyor
Benim bu haykırışa sığmıyor sesim.
Topraktan bedeni çıkarmak ne mümkün
Döşüme volkanlar sığar.,
Çözülmez ruhumun hayal köprüsü
Ebedidir geçilmez aşksız bu yolu
Duysun artık dünya duysun sesimi
Kesemiyor bedenden yar nefesimi
Bu beden toprakta canı verir mi?
Bilmiyorum bu beden aşksız ölür mü?
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Teşekkür ederim güzel yorumlarınız için saygı sevgilerle
Güzel bir şiir olmuş,tebrikler.
güzel bir uyak lı şiir
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta