Aşkın Aynasında Şiiri - Sinan Bayram

Bir kalbin sesiyle başlar her varlık,
bir bakışla anlam bulur evren.
Sen bana değil,
ben sende kendime baktım aslında.

Aşk, iki bedende yankılanan bir bilinçtir;
birinin gözünde ötekinin sonsuzluğu parlar.
Ne sen bana aitsin,
ne ben sana —
biz, birbirimizin yansımasıyız sadece.

Sevgi, bir sahiplenme değil,
bir çözülüştür benliğin sınırlarından.
Senin ellerinde unuturum adımı,
çünkü senin dokunuşunla hatırlar varlık kendini.

Aşk, bir arayıştır;
tanrısal bir unutma biçimi.
Kendini kaybedip yeniden bulmak,
bir “ben”in ötesinde “biz” olmak.

Zamanın anlamı kalmaz o an,
çünkü aşk, zamansızlığın ta kendisidir.
Bir anın içine evren sığar,
bir bakışta sonsuzluk donar.

Ve ben bilirim artık:
Seni sevmek —
kendimi anlamanın en sessiz hâlidir.
Sen, bendeki “ben”i aydınlatan ışık,
ve ben, sende tamamlanan eksikliğim.

Sinan Bayram