esaret çocuğuydu
ensesinde aşk kumrusu
ölümün kokusunu sömüren
kurtuluş diye umuda yüz çeviren
yürek sahibini yer haddin bilmezse isyan eder
zora girdim aynadayım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
