Gitti sandık…
sustu sandık…
ama aşk,
ne gidişi tanıdı,
ne de suskunluğu.
Bir bakışta saklı kaldı,
bir dokunuşun hatırasında.
Zaman unuttuğunu sansa da
biz unutmamışız meğer.
Aşk, bazen bir vedada
boğazda düğüm olur,
bazen bir şarkının içinde
hiç bitmeyen bir nakarat gibi döner durur.
Adını anmasak da,
fotoğrafları çoktan kaldırmış olsak da,
bir gülüşte, bir koku da
yine çıkar karşımıza.
Çünkü aşk,
bir anın değil,
bir ömrün izidir.
Ve biz, o izi taşımakla
kendimizi buluruz yeniden.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!