Karşıtların birliğinin
şarta bağlı olduğu şafak,
nesnelliğini yitirmiş bir zaman
ve felsefi denge…
Geçici,
sonsuzlukta sonlu bir evre…
En onulmaz tükenişin,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Tamamen hayatımı yazıyorum ben, tamamen yaşamımın öğrettiği düşleri. Yorumunuz için teşekkürler Yüksel Bey...
Çok derin duygular. Çözmesi zor ama çözülebiliyor.
Dülenilen gerçek olsa acaba bu duygu seli susuz bir vadiye mi dönüşür?
Mükemmeldi.
Paylaşım için teşekkürler; saygı öncelikli sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta