sırtımdaki bıçağın kanları damlıyor
kan kırmızı şimdi yüreğim
gözlerim, düşlerim, ellerim
anbean tükeniyor hislerim
alev alev yükseliyor feryadım
gökler tutuştu imdadımdan
“neden” diye bir soru yankılanır semada
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta