Her yoklukta,
Kendi varlığımı zenginleştirmek için arıyorum seni.
Yokluğundan besleniyorum.
Her hatrımdan uzak oluşunda, yanıyor içim.
Anılarım körüklüyor, içimde sönmekte olan koru.
Neden, nasıl diye sormaksızın,
Kayboluyorum zaman denen riyakâr mevhumdan.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta