Dalga gibi geliyorsun içime,
bir düşün peşinden yürür gibi.
Ben değilim artık,
senin bana bakan halinim.
Adımı unutsam da olur,
çünkü sen her hecede yeniden kuruyorsun beni.
Aşk
Seninle konuşmuyorum bazen
ama zihnim hep sana dönük.
İç sesim bile senin adını ezberlemiş
sessizliğe dönüştürüp saklıyor.
Ve ben her sabah
sana ait olmayan bir aynaya bakıp
seni düşündüğüm kadarım.
Bir kapı açılıyor içimde her seferinde,
belki senin hiç bilmediğin bir odadan.
Ama orada seni bekleyen bir sandalye var,
üzerine oturmanı bekleyen bir ben.
Aşk
Senin olmadığın yerde bile
sana ayrılmış bir yer var bende.
Aşk
Seni severken kendi halimi de öğreniyorum.
Belki o yüzden bu kadar derinim.
Aşk
Odamda yalnız yürürken
kendime sormaya çekindiğim sorularda,
bazen gün batımında hatırladığım o cümlelerde hep seninle konuşurum.
Aşk
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 13:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!