Aciz ve bitkin kisiligiyle bana geldi ve benden aşk dinlendi . Aşk zaten öylesine büyük bir ateski ben o ateşte yanmayı onun için göze alamam o ateş beni bitirir . Ama soluk kisiligimle o ateşte yanmayı bir ana bile düşünmedim .Ufacık yüreğim dayanamaz di çünkü o yüreğim ki artık bir damla su ile sonecekti .Ama başkası için kor kor yanan bu yürek bunun için sonecekti ve bidaha yanmiyacakti ve yanmadida .
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta