bir aşk uğruna kendimle
terk ettim öteki sevgileri
gülden vazgeçer mi hiç bülbül
aşk için görmedi mi gözlerimi
gerçek sevgileri bilmeden ben
aşk, biraz da delirmek dedim kendime
dünyayı daha çok seven o ruh hali ile
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta