Burası hüzünün yaşadığı insanlığın öldüğü yıkılmış evinin bir köşesi'nde oyuncaklarını düşünüp beşik yapmış bir çocuk duruyor orada.
Babaannesinin evi, askıda duranlar merhum dedesinin.
Ceketleri arasında kalmış anıların cesedi.
İnsanda gizli insana rast gelesin.
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
O zaman gelen neydi, giden kimdi.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Dua dua gidelim. Olur da şems vaktine denk geliriz aşk ile...
Tebrikler Engin Bey...Ne güzel okunuyor şiirleriniz. Yüreğinize sağlık...
Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta