Aşk Şiiri - Halit Korkmaz

Tohumken rüzgârın yolcusuydum,
Durunca boşaltın dediler...
İndim...
Acaba neredeyim?
Merhaba ! Bir ses, üşümüştüm...
Bâri merhaba diyeyim !
Beni güzel karşıladı, tanıştık;
Çok renkli bir bahçede birbirine karıştık...

Râyihadan ve renklerden sarhoşum,
Aşk yasakmış ve bir sırmış
Can kuşum !
‘Adem’i kim ifşa etti ellere,
‘Havva’ ile düçar oldu dillere...
Aşk !
Tanrıda kul sevgisi var,
İnsanda insan !
Tanrıda insan sever, aşkına yansan...

Çok evveldi bu merasim be kadın,
Şehvetli bir bahçenin
Şerbetli iksîrîne kapıldım...
Ruhumun tahlili çıktı tiryakiyim şerbete…
Doyamadım !
Nefâseti hep dilimde sanırdım,
Nâfile;
Ben bu aşkın adını koyamadım.