Asima Azra Şiirleri - Şair Asima Azra

Fırtınada sığınılan liman
terk edilirmiş bir el sallanmadan...
Bunu sana bildirdiler gönül
tüm halatlarını koparacak
ve yol verecektin miat dolmadan!

Zordur fırtınada kalmış istimbot durumu
kurtarmaya çalışıp paçasını batacaktır
ve hafifleyecektir denize gömüp suçunu…
İnandırıcı bulmamalı suskunluğunu
bu boyun büküş riya ürünü olacaktır
ve çarmıhta söyleyecekleri ağız oyunu!

Pirincini ayıklamak
bir ömre mal oldu hayat!
Pilavdan tattırmamak mı
vereceğin mükâfat
…ki kolay olmamıştı hiç
……..kıvamını tutturmak

Çabuk kir tutar diye
aşkın yalancıl yüzü
alışkındı kesmeye
bileklerinden sözü
ve mecburdu küremeye
ömre biriken güzü...

Yalnızdı…
Yalnızlığı düşerken güçsüz omuzlarına
kaldırmaya kalktı
…..yüzüne rüzgar çarptı!
Ağlardı…
Gözyaşları akarken şehrin oluklarına

görünüşe aldanma bu şiir değil
günlük güneşlik sözlerimin yitimi....



Yağmur tesirli bir bomba gözlerim

**Seni ben yaratmadım
Bir ağaçtın, tanrının armağanı.
Okşamayı bilmeyen eller inadına
Sevmeyi unutmuş
nasır tutan kalpler inadına
dokunuşumu,

Kalbinin oyununa geldi
hayatın pis şakasına…
Gülmeye mecburdu üstelik
ölüm kalım pahasına...
Şimdi,
ağlamaktan geliyor yüzüm

Sen istedin gül teninde yaralar...A.Kaya




Bil ey yolcu,

Hadi başla demekle başlanmaz bir şiire
bir çift yürek gerek; aynı anda atan
ve gözlerinsiz de olmaz yâr
gözlerin bir yeşil isyan dilime çanak tutan…
Ben ki;
kirpiğinin saçağına sığındığım an