Asima Azra Şiirleri - Şair Asima Azra

Aşkın eli ağır
nasırından sağır
attığı fiskenin işitmez acısını…
Aşık desen Leyla
iki gözü şehla
yırttığı yüreğin görmez alıcısını! ...

Gecelerde soluksuzca hasreti öğrendim.
O geceler ki karabasan gibi çöker yüzüme,
yüzümden bin türlü parçalar düşer,
yapraklar kadar sararır gözlerim,
kaç taşım ağlarım sarılıp hüznün dizine.
Bilir misin,

Bulunmaz nimetti onun kimsesizliği,
Boş bir tutanaktı günah sayfalarında.
Hatırı sayılır bir yalnızlığa sahipti,
Bir dolu insan enkazı arasında,
____________________tekti...
Kulağına kolayı öğütledilerse de

Şimdi sen gittin ya
şeytanın bile ağzı kapalı
ve her dizenin önü tıkalı….

Öylesine yazılmış,
Aylardır bekletilmiş,
Defalarca çizilmiş,
Benim gibi bir şiir bu,
Yarım kalmış…
Özensiz sayfalara,

Sanki bütün yağmurları bastırdı bu kez
Eylül şarkılarını tizden söylüyor.
Ya içimde sürünerek dolaşan o ses,
‘‘Gözünü sakınmadan dikiver son kez
güneş sezdirmeden kar topluyor’’ diyor…

Belimde oyuncak tabanca
dolaştım serseri gibi
belalı varoşlarında
Elveda…Tutuk yürek!

Elimde uyuz bir ışıkla

Saçlarını deniz aşırı yıkayan kadınlar
yalnız güzelleşmek için kalemi kullanırlar
ve paydasından ötürü dört dörtlük sanılırlar
toplasan çeyrek yürek eden bayağı adamlar
Bugün hançerlemek için sıcağımda duranlar
midelerinizde yer açın şiirim geliyor

Ayaklarımı kaldırma bastığım yerden! ...


Gördüm ki hiçbir dilde yadırganmıyor
her lehçeye zeytin dalı uzatır adın
oysa benim künyemde ölümcül her harf