Asil Bir Çocuk Şiiri - Şafak Erdem

Sen benim hayatı ilk tadışımsın
Sende başladı tüm güzellikler
Mutluluğu sende buldum ben
Senin yanındayken hiç bir şey korkutmuyordu beni
Ama tüm o güzellikler sende kaldı
Ben gene başladığım yere döndüm ama derin yaralarla
Artık sensizlikle savaşıyorum
Sen yokken bile seninle konuşuyorum
Herkese şikayet ediyorum seni
Herkes bana hak veriyor ama ben gene de kızamıyorum sana
Nefretle bakmaya çalışsam da suratına başaramıyorum
O tatlı gülüşünü görünce tüm nefretim sevgiye dönüşüyor
Neyini sevdim bilmiyorum
Yalanlarını mı,şımarıklığını mı,açık sözlülüğünü mü
Yoksa tatlı gülüşün yada alev gibi yakan o gözlerini mi? ?
Ama ne olursa olsun ben seni olduğun gibi sevdim
Artık sensizliğini senden daha çok sever oldum
Çünkü o hep benim yanımda....
Haykırmak istiyorum herkese sevgimi
Çok seviyorum lan o haini demek istiyorum
Öyle doluyum ki....
Sen bilemezsin bunları çünkü sen hiç yaşamadın sensiz
Senin o herşeye karşı olan tavrın bağladı seni bana
O asil duruşun zaman zaman da küçük bir çocuğa dönüşün
Şimdi arıyorum bunları etrafımda
Ama sen yoksun yoksun yoksun yanımda.......