Bir zamanlar Kartallar, adlarına yaraşır bir hayat yaşarlarmış. Onlar, çok yükseklerde uçar, yuvalarını da yüksek kayaların başına yaparlarmış.
Bunun sebebiyse özgür bir ruha, geniş görüş açısına sahip olmalarıymış.
Bu nedenle Kartalların vatanı göklermiş. Geniş kanatları, keskin gözleriyle, geniş bir alana hükmederlermiş.
Düşmanları onları mağlup ettiğini sansa da, onlar erişilmez yurtlarında büyür, güçlenir, her seferinde düşmanı dize getirirlermiş.
Cümle âlem, Kartalların büyük hükümdar olduğunu anlamışlar. Onların azametinden korkup, dostluğuna güvenmişler. Böylece asırlarca sürmüş Kartalların hükmü.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



